Last 2 days

Good evening everyone,
Laten we beginnen met gisteren. Het was onze eerste dag in Bed & Breakfast Long Lake. Gordie had geweldig eten klaar gemaakt; pancakes, een aardbei met chocolade saus en een mandarijnen schijf. Met z’n allen hebben we gezellig wat gekletst. We wisten ’s morgens nog niet wat we die dag zouden gaan doen. Sowieso even relaxen daar, maar om de hele dag daar te zitten is ook niks. Gordie kwam met het idee om ons het meer te laten zien, op een jetski. Dat was dus echt gaaf. Eerst ging papa achterop en daarna mama en ik. Het meer was groter dan we dachten. Er waren zo veel huizen in verschillende soorten en maten. Eventjes een beetje langzaam rond karren, en toen met 70 km over het water heen scheuren.
Toen we weer binnen waren stippelde Gordie een soort van trip voor ons uit richting het noorden van Vancouver Island. Over de 19A zijn we eerst naar het strand geweest. Het was eb dus konden we over de zandbanken lopen. Nou ja, ik in ieder geval. Schoenen uit, broek oprollen en even een beetje rond spetteren en et een verrekijker over de zee heen turen. Zuster Anna op de uitkijk. Niks gezien…
Daarna reden we door voor drie kwartier ongeveer, tot we bij Cathedral Grove uitkwamen. Immens grote bomen staan daar! Een stuk van een regenwoud met verschillende soorten bomen. Tijdens een storm een tijd geleden zijn er ook heel veel omgewaaid. Verder staat daar een boom, van 76 m hoog en 9 meter in de omtrek. HUGE. Veel foto’s gemaakt en mama wilde de beren weg jagen met flamenco geklap; geen succes.
Weer een stukje verder zijn we bij The Little Falls of Qualicum geweest. Ik hou van water. Deze watervallen zijn prachtig. Niet alleen het water maar ook de omgeving waar ze zijn. Een stuk van het regenwoud uitgesneden door de rivieren die er doorheen lopen. Dus enorme rotswanden waar het water doorheen stroomt. Ook de planten en bloemen waren fantastisch. Honderd duizend foto’s gemaakt, echt prachtig.
Daarna zijn we maar terug gegaan. Het was niet echt een lange dag maar lange tijden in de auto zitten maakt je toch ook wel suf. Dat wandelen is ook niet niks op zich. Eenmaal weer ‘thuis’ zijn we op bed geploft en hebben eventjes een relax momentje gehad. Ons mam ging even de mail enzo checken, papa lag tv te kijken en ik lag in m’n nest muziek te luisteren en te lezen. O ja, eerder op de dag hebben mama en ik boeken gekocht. Engelse boeken. Één boek heb ik gisteren helemaal uitgelezen. Stiekem hebben ze veel leukere boeken hier.
’s Avonds zijn we met een kleine ferry naar Protection Island geweest, naar The Dinghy Dock. Een drijvend restaurant met een pub erbij. Lekker gegeten daar en in onszelf met een soort muziek quiz in de pub mee gedaan. Alle pubs hier zijn voor 19 jaar en ouder! Daar zaten kiddo’s van 8 jaar oud maar ik mag er dan niet in? Weird. Ach no problem wij zaten goed. Na het eten hebben pap en mam een klein rondje gelopen over het eiland terwijl ik op een bankje ging lezen. Toen weer terug met de ferry en naar B&B.
Vanochtend, weer zalig eten gemaakt door Gordie. Een omelet met weet ik wat er allemaal in zat, een stukje ham met een randje van iets eromheen, weer een aardbei in chocoladesaus en weer een schijf mandarijn. We zaten met nieuwe gasten aan tafel. Aardige mensen die aan het vertellen waren over wat zij al hadden gereisd in Canada. Allemaal verhalen, leuk om naar te luisteren.
Rond half 10 zijn we van tafel gegaan en onze koffers gaan pakken. Alles naar boven sjouwen die trappen op en de auto in. Eerst nog langs Sears, een soort warenhuis. Een tas kopen voor morgen (Orca Camp!!!) , handdoeken halen, iets te eten voor onderweg en medicijnen en stuff. Dat duurde ook al even en het was ongeveer kwart voor 12 toen we weer in de auto zaten. Het was ong. 7 uur rijden naar hier, Port McNeill. We hadden nog een lange reis voor de boeg dus. Ik heb bijna de hele weg plat op de bank gelegen. Op een gegeven moment zijn we gestopt om Starbucks te zoeken en even te plassen want dat was nodig. Half uurtje stil gestaan en toen weer op weg. Saaie auto rit maar wel een hele mooie omgeving buiten. Eigenlijk was het gewoon een grote muur van bomen aan allebei de kanten, met af en toe een stuk zee er tussen. Dat was wel jammer maar je kan niet alles hebben. Uiteindelijk hier aan gekomen bij het hotel. Even inchecken en de koffers en de zooi weer naar boven sjouwen.
Om 7 uur hadden we een meeting met de gidsen van het kamp en met de andere deelnemers. Het was best gezellig en we hebben nu echt een duidelijk beeld van wat ons te wachten staat. Ik heb er zóóó veel zin in! Ken en Alisa zijn erg aardig. Ken vertelde veel over de kampen die hij al heeft gedaan en zei ook dat er al orka’s waren in de Johnstone Strait. Nou, vannacht maar vroeg slapen zodat we goed uitgerust zijn voor morgen. Eerst een uurtje varen met de watertaxi, en dan zijn we bij onze bestemming. Can’t wait!

P.S.: komende twee dagen zijn we @Orca Camp. We zijn dan echt afgesloten van de wereld, qua technologie. Geen laptop, geen mobieltjes of iets anders. Je kan ons dus niet bereiken. Als er toch iets ernstigs is of wat dan ook, dan kan je volgens mij wel naar het nummer van het kamp bellen maar als je daar zeker van wilt zijn dan moet je nog even heel snel ons pap of mam bellen als iemand dit nog leest. Waarschijnlijk zullen zij ook nog wel even bellen ofzo voor de zekerheid maar ik denk ik zet het er maar op. Dikke kus voor iedereen.