The Icefields Parkway

Alhoewel we na 3 weken wel wat gewend zijn, was het natuurschoon van de Icefields Parkway vandaag adembenemend en indrukwekkend.

De Icefields Parkway start in Jasper en eindigt in Banff, zo’n 230 kilometer verder. Hij loopt dwars door de Canadian Rockies en het is eigenlijk een aaneenschakeling van bergen, gletschers, rivieren en meren. De één nog mooier en indrukwekkender dan de ander.

Op ongeveer 100 kilometer ten zuiden van Jasper ligt het Columbia Icefield. Het is een groot gebied waarin een aantal gletschers liggen. De Athabasca gletscher ligt in het zicht vanaf de Icefields Parkway. We hebben een tocht gemaakt naar en op de gletscher. Eerst met een bus tot aan de voet van het ijs. Vervolgens zijn we overgestapt in een speciaal voor de gletscher ontwikkeld vehikel, dat ons tot midden op het ijsveld bracht. Daar zijn we uitgestapt om een klein stukje op het ijs te lopen.
Het was een bijzondere ervaring om daar te staan. Niets dan ijs om je heen. De weg beneden leek heel erg klein. En dan hebben we nog maar een klein stukje gezien.
De keerzijde is natuurlijk wel dat de gletscher in een hoog tempo krimpt. Met paaltjes werd vanaf het dal aangegeven in welk jaar de gletscher op dat punt nog was.

Ook op deze highway stopt iedereen regelmatig om foto’s te maken. Er zijn overigens heel erg veel parkeerplaatsen, uitzichtpunten, uitwijkplaatsen dus niemand heeft last van elkaar. Nou is het in onze ogen helemaal nergens druk natuurlijk…..maar er wordt veel gebruik gemaakt van al deze stopplaatsen om te genieten van het uitzicht, even naar een meer of riviertje te lopen of een foto te maken. Er komt hier geen vrachtverkeer dus er zijn bijna alleen maar toeristen.
Het eerste en enige benzinestation vind je pas op 150 km van Jasper, er is geen mobiel netwerk natuurlijk en de radio hoef je ook niet aan te zetten. Je kunt optimaal van de natuur genieten.

Laat in de middag hebben we nog een stop gemaakt bij de Waterfowl Lakes. Ook weer zeer idyllische meren, verbonden door een snelstromende rivier. Er zouden veel mooses in de bossen eromheen zitten. We hebben er een klein uurtje gewandeld maar geen moose aangetroffen. Nou zijn ze ook erg schuw en laten zich niet snel zien. Het was wel een erg mooie wandeling door een lieflijk bos, heel anders dan we eerder gezien hebben. Veel bloemen ook. Een smal paadje slingerde door dat bos.
Aan het meer ligt een camping. Nou ja, er zijn open plekken in het bos, er is een primitieve rookplaats bij iedere plek en een picknicktafel. Kamperen hier is heel anders dan dat wij het kennen! Maar wel leuk en idyllisch.

Al met al was het een dag vol natuurschoon.
Erg indrukwekkend en adembenemend dus, zoals ik begon.

Rond 19.00 uur waren wij bij ons B&B, Cat’s Meow, in Canmore. Mooi huis, aardige mensen. Jammer alleen dat ze katten hebben en bananencake hadden klaargezet. dat van die katten had ik natuurlijk kunnen bedenken...;(

Morgen gaan we nog een dag de natuur in. Het beroemde Lake Louise verkennen, dus weer even een stukje terug naar het noorden. En dat is dan ook alweer de laatste dag.
Net op tv gezien dat het zonnig wordt dus dat is mooi meegenomen!